Struny należy dobierać pod kątem gitary, na jakiej gramy. Do gitar klasycznych stosujemy struny nylonowe. Nie należy zakładać strun metalowych, ponieważ gitara ta ma delikatną konstrukcję. No chyba, że ktoś lubi mieć gitarę w kształcie łuku i struny 2 cm nad gryfem :) Struny metalowe nadają się do gitar akustycznych i elektrycznych. To co decyduje o dobrym brzmieniu instrumentu to grubość, przekrój, materiał i rodzaj zastosowanej owijki, no i oczywiście umiejętności gitarzysty :)
Do produkcji strun wykorzystuje się stal węglową o wysokiej jakości. Posiada ona dużą sprężystość, twardość i odporność na pęknięcia. Owijka wykonana jest najczęściej z białego metalu o przekroju okrągłym lub owalnym. Struny z owijką o przekroju okrągłym mają szorstką powierzchnię i słychać je głośniej i czyściej. Struny z owijką o przekroju płaskim mają powierzchnię gładką i wydają dźwięk stonowany, słabszy i nie słychać na nich charakterystycznych świstów, spowodowanych pocieraniem palcami o struny, podczas zmiany pozycji ręki dociskającej struny. Mimo to struny z owijką okrągłą mają przewagę w jakości dźwięku.
W gitarze sześcio strunowej wykorzystuje się strój włoski EHGDAE, a firmy produkujące struny oferują komplety o różnych grubościach, które podawane są w ułamkach cala. Struny cienkie, wiolinowe są mniejszej grubości, struny grube, basowe są owinięte drucikiem wykonanym są ze stali lub stopów niklu, co daje lepsze brzmienie. Wyróżniamy zazwyczaj komplety strun miękkie i twarde:
Początkujący gitarzyści grają na bardzo miękkich strunach myśląc, że jest to najlepsze rozwiązanie, jednak wedy gitara nie ma dobrego brzmienia. Struny im grubsze, tym łatwiej się je stroi, amplituda drgań jest mniejsza. Wielu wybitnych gitarzystów akustycznych używa, co najmniej dwunastek (0.012), i trzynastek (0.013)
W gitarach elektrycznych można używać kompletów miękkich i w pełni wykorzystywać ich zalety, natomiast gitary akustyczne wymagają strun twardych, ponieważ gdy założymy w akustyku struny miękkie, nie będą one w stanie pobudzić rezonansu pudła i gitara będzie wydawać zduszone dźwięki.
Oznaczeniem grubości kompletu jest grubość struny cienkiej struny E. Poniższa tabela przedstawia najpopularniejsze zestawy kompletów i ich nazwy:
Rodzaj | E1 | H2 | G3 | D4 | A5 | E6 |
Bardzo miękkie (extra light) | 0,008 | 0.010 | 0,015 | 0,021 | 0,030 | 0,038 |
Miękkie (light) | 0,009 | 0,011 | 0,016 | 0,024 | 0,032 | 0,042 |
Średnie (medium) | 0,010 | 0,013 | 0,017 | 0,026 | 0,036 | 0,046 |
Normalne (regular) | 0,011 | 0,014 | 0,018 | 0,028 | 0,038 | 0,048 |
Twarde (hard) | 0,012 | 0,016 | 0,024 | 0,032 | 0,042 | 0,052 |
Komplety strun do gitary klasycznej składają się ze strun cienkich, wiolinowych wykonanych z przezroczystego nylonu oraz strun grubych, basowych z owijką zazwyczaj wykonaną ze złoconego brązu lub srebrzonego drutu miedzianego nawiniętego na rdzeń z wiązki włókna nylonowego.
Komplety klasyczne występują w następujących twardościach: