Tabulatura to prosty sposób rozpisywania dźwięków na gryfie w postaci graficznej. Przedstawia sześć albo cztery (dla gitary basowej) struny, z informacją, na których należy przycisnąć strunę do progu, a czasami jakiej użyć techniki. Przy liniach najczęściej podane są nazwy strun. Niektóre utwory gra się na przestrojonej gitarze co przeważnie można wyczytać właśnie z opisanych strun tabulatury. Czytanie tabulatur jest znacznie łatwiejsze niż czytanie z nut. Ale w przeciwieństwie do nut są niedokładne i nie dowiemy się np: jaka jest dokładna długość brzmienia dźwięku, w jaki sposób piórkować, czy w górę, czy w dół.
Przykład:
E1--4--4--3--2--1—----------------Pierwsza linia od góry to struna wiolinowa E1 i kolejno w dół H2 G3 D4 A5 E6, czasami strunę H oznacza się jako B. W tej tabulaturze strunę pierwszą naciskamy na 4 progu i pociągamy 2 razy, potem na 3,2 i 1 progu, potem analogicznie na strunie drugiej, próg 4 dwa razy, 3, 2 i 1.
Tutaj gramy na dwóch strunach na raz. Należy nacisnąć strunę pierwszą E1 i drugą H2 (B2) na progu 4 w tym samym czasie pociągnąć za struny, po ten na 3, 2 i 1 progu
Tak przedstawiane są całe akordy, pierwszy to a-mol, drugi d-mol i kolejno g-gur, e-dur, c-dur. W pierwszym chwytamy drugą strunę na pierwszym progu, trzecią i czwartą strunę na drugim progu, cyfra 0 oznacza że szarpiemy na pusto. Gdyby było to przedstawione tak:
To oznacza to, że chwytamy pierwszy akord a-mol, ale pociągamy tylko za struny H2, G3, D4, drugi d-mol i pociągamy E1, H2, G3.